Van fokker tot verkooppunt van DARF donderdag 22 juli 2021
Niet alleen gingen Chris en Diana in een paar jaar van één naar elf Atarashi Hadjimari’s, ze hebben nu hun tweede nestje. Naast hobbymatig fokken met de Akita’s, overweegt het stel ook verkooppunt van DARF te worden.

Elf plus één
In 2012 waren Chris en Diana op zoek naar een hond voor het gezin. Maar niet zomaar een hond. ‘We zochten een zelfverzekerd ras, intelligent, waaks maar wel lief, en mooi natuurlijk. Na veel googlen en lezen kwamen we uit bij de Amerikaanse Akita, de Atarashi Hadjimari.’ Zo vertelt Diana. ‘Hebe was onze eerste Akita, en niet lang daarna volgde Aysha. Negen jaar later hebben we elf Amerikaanse Akita’s en een Grieks vuilnisbakkenrasje.’Het Griekse vuilnisbakkenrasje
De Akita’s leven samen met Flee, een Grieks vuilnisbakkenrasje. ‘Dat is een verhaal apart. Eigenlijk is ze van onze zoon Kaj. Hij was stapelgek op de Akita’s, maar destijds nog te klein om ze uit te laten. Akita’s zijn flinke, sterke honden bij wie je altijd alert moet zijn als je ze uitlaat. Kaj mocht van ons zelf een kleiner hondje uitzoeken. Toen hij Flee op Marktplaats zag was hij op slag verliefd. Het bleek een ontzettend bang teefje, maar met een zwak voor onze zoon. Waar ze eerst voor mij weg kroop, at ze bij Kaj meteen uit zijn hand. Het kostte wat tijd, maar uiteindelijk bevalt het haar heerlijk tussen de Akita’s.’
Kampioenen
De Akita’s van Diana zijn niet zomaar Akita’s, er bevinden zich een aantal showkampioenen in de roedel. ‘Het begon met Mayu, zij werd in 2016 ‘Best baby in show’. Vervolgens werd ze Nederlands jeugdkampioen en Nederlands kampioen. Ook Yedi en Djengo zijn in de prijzen gevallen. Samen met mijn goede vriendin Christel ben ik mede-eigenaar van Flynn. Hij is nog erg jong, maar met hem hopen we ook zover te komen.’Het eerste nestje Atarashi Hadjimari’s
Twee jaar geleden verwelkomde huize van Zielst hun eerste nestje van vader Djengo en moeder Mayu. ‘Een prachtige match. Zo mooi zelfs dat we drie pups hielden. Voor Sila en Yeda kozen we bewust, we wilden er twee teefjes bij. Bij Keda was het een ander verhaal: we vonden de potentiële nieuwe baasjes niet geschikt voor een Akita. We hebben er geen moment spijt van gehad dat we hem zelf hielden. Het is een prachtbeest en ontzettend lief, een aanwinst voor ons gezin en de roedel.’

